Neste 2016 para non
romper ca tradición, publico unha composición poética. O tema é o amor e a comunicación.
O sentimento de conectar con outra persoa é algo marabilloso, aínda que non
sempre se consegue.
Si puideses escoitar
Paseando pola ribeira da
vida, mollo os meus pés,
cheos de cicatrices do
pasado e feridas do futuro.
A cada paso un mundo
novo, trae outro anhelo puro,
conectar as nosas almas,
o que eu son, o que ti es.
Si puideses escoitar
aínda que só fose o meu silencio,
aquelas noites de soños
espertos, de mal de amor.
Atardeceres que morren,
de días que non diferencio,
sen desexos dun novo amencer que avive tanta dor.
Que feble o meu sentir
que neste marabilloso universo,
non atopa a luz lonxe da cor dos teus ollos gozosos,
ausente e infeliz, sen os
teus sorrisos agarimosos.
Si puideses escoitar co
teu corazón un só verso,
espertarías ingrávida,
plena, saciada, querida,
na rompente da onda que
crea a espuma da vida.
-----*******-----
